رویکردی عملگرا به ماهیت «سند راهبردی امنیت ملی» و ضرورت، فلسفه و روش تدوین آن بخش اول

در این مقاله تلاش می‌شود تبیین و برداشتی متفاوت از ماهیت و کارکرد «سند راهبرد امنیت ملی» مبتنی بر چارچوب کلی رهیافت‌های تفسیری و عمل‌گرا[1] در فلسفه سیاست و علوم اجتماعی ارائه شده و بر اساس آن توضیح داده شود که «راهبردی‌سازی امنیت ملی»[2] و شکل‌دهی تفسیر و قرائت یگانه[3] و یکپارچه[4] از آن، که در عین حال به منزله مشروعیت‌سازی[5] (موجهیت، پذیرش) آن نیز می‌باشد: اولاً؛ پیچیده است.  ثانیاً؛ ضرورت و کارکردهایی فراتر از آن‌چه به نظر می‌رسد دارد.  و نهایتاً این‌که؛ مستلزم توسل به روش‌ها و فرآیندهای جدی و نهادی است.   [1]- منظور رهیافت هایی هستند که با عناوینی از قبیل Practice app،  action app، Pragmatic app و ... معرفی می‌شوند و اگر چه در جزئیات دارای تفاوت هایی هستند، چارچوب کلی نسبتاً‌ مشترکی را منعکس می‌نمایند. مشخصه‌های این چارچوب کلی به تدریج در طی مقاله بروز می‌یابد.   [2]- National Security Strategizing   [3]- Unitary   [4]- Integrated   [5]- Legitimatization